Op avontuur in Valkenburg

Lang lang geleden, in september ergens, ging ik op pad met een goede vriendin van mij, we gingen op avontuur. Ons plan was om naar Valkenburg te gaan, gelegen in de mooiste provincie van Nederland natuurlijk. Voor de mensen die het nog niet weten, dat is natuurlijk Limburg. In de ochtend vertrokken wij met de trein, waar we op afstand de reis moesten afleggen. Na een halve wereldreis van anderhalf uur kwamen we aan in het mooie landschap van Valkenburg. We hadden heel erg geluk met het weer want dit zou de laatste dag zijn in de 20 graden. Maar wat gingen we nou doen in Valkenburg? Dat was voor ons ook de vraag, we hadden namelijk niet echt een plan getrokken.

We begonnen met rondlopen en kwamen al heel snel een bakkerij tegen. Het was een kleine bakkerij met heel veel lekker uitziende broodjes. We wouden heel graag nog lekker eten dus zochten ons wat lekkers uit. Na een lange tijd nadenken hadden we uiteindelijk lekkere broodjes gehaald en zaten we op een bankje te eten. We waren aan het nadenken over wat we verder gingen ondernemen en toen kwamen we tot het feit dat er ook grotten zijn in Valkenburg. Alleen daar waren we beide al geweest maar er was ook een mijn. Zelf was ik er al een keer geweest maar dat was heel erg lang geleden dus we gingen eens kijken.

De mijn
Wij kwamen aan bij de mijn, waar je dus een rondleiding kon krijgen. We kochten kaartjes maar moesten wel nog even wachten totdat we naar binnen konden. Dus we gingen tegenover bij een klein terrasje even wat drinken en vlaai eten, want dat kan natuurlijk niet ontbreken in het mooie Limburg. Toen was het tijd om naar de mijn te gaan, waar wij met een groep een rondleiding kregen. Mensen waren verbaast dat wij er waren, puur om het feit dat wij een stuk jonger waren dat de rest. Iedereen zat toch wel al boven de 50, maar wij jongeren waren ook geïnteresseerd.

De rondleiding begon met een kleine film waarin het leven van de mijnwerkers uitgelegd werd. Het gaf een duidelijke indruk van hoe zwaar en gevaarlijk het werk kon zijn. Hoe het werk van zulke mijnwerkers er  uitzagen was erg indrukwekkend. Ze verlieten hun werk altijd in nette kleding en zagen er weer helemaal netjes uit, na zo’n vieze zware dag. Daarna kregen wij een rondleiding van een oude meneer. De meneer was vroeger ook werkzaam geweest in een mijn en vertelde alles uit ervaring. We zagen treintjes, gangen en machines. De machines deed hij voor ons aanzetten zodat wij een indruk kregen over het lawaai wat het maakte. Het was vooral heftig om te horen dat zij geen geluidsbescherming mochten dragen, dit omdat zij hun oren open moesten houden om eventuele instortingen aan te kunnen horen. Het geluid was écht harstikke hard en dan te bedenken dat zij er zo zonder goeie bescherming rondliepen.

De rondleiding duurde iets meer dan een uur en het was echt heel erg leuk en interessant om te zien. Het gaf echt een indruk van hoe het er vroeger aan toe ging en wat de risico’s waren. Wij gaven de man extra veel fooi want het had echt een goede indruk op ons. We waren er heel erg positief over en zouden het graag eens overnieuw willen doen.

Avontuur
Het was alweer wat later op de middag en we besloten om op avontuur te gaan. We gingen het bos in, een hele klim omhoog. We voelde ons net padvinders, hadden ook nog niet eens echt goede schoenen aan. Boven aangekomen kwamen we op een heel mooi weiland aan, waar wij foto’s zijn gaan maken. We hadden natuurlijk leuke foto’s van ons nodig dus we gingen maar aan de slag.

Later kwamen we op het idee om naar de stoeltjeslift te gaan, die ergens in de buurt was. Wij gingen er onmiddellijk naartoe want we besefte ons dat het al bijna 17:00 was, de tijd waarop alles sluit. Gelukkig kwamen we nog ruim optijd aan op de meest toeristische plekken van Valkenburg en wat had je vanaf daar een mooi uitzicht. Wij werden niet alleen enthousiast over de stoeltjeslift maar ook over de rodelbaan, een soort bobslee die we kennen uit de Efteling maar dan in Valkenburg. Voor nog geen €4,- per persoon gingen wij de uitdaging aan om van de rodelbaan te genieten, wat hebben wij daar toch gelachen. Daarna gingen wij met alle rust van de stoeltjeslift en genoten van het uitzicht die wij hadden op de Limburgse bergen.

Hamburgertje als afsluiter
Onder aan de berg aangekomen was het al later op de middag, dat betekende dat wij een beetje trek begonnen te krijgen. Wij gingen opzoek naar een mooie tent om te gaan eten maar zo makkelijk was dat niet. Heel veel terrassen zaten helemaal vol, allemaal met de grijze generatie van het land. Maar wij gaven niet op in onze zoektocht. Na lang zoeken en om ons heen kijken zagen wij een terras waar nog een tafeltje vrij was. Als fanatieke sporters rende we er naartoe en het was ons gelukt, we hadden eindelijk een plekje met een mooi zicht op het centrum van Valkenburg. De laatste échte zomerdag van het jaar die wij met een lekker hapje goed hebben kunnen afsluiten.

Het was een mooie dag die wij beleefd hebben, cultuur snuiven in eigen land was zeker geslaagd. Zulke dagen zijn altijd het leukst, ondanks de corona hebben wij er het beste van gemaakt. Ook deed het mij beseffen dat je soms gewoon vaker met vriendinnen erop uit moet gaan, even een dagje weg. Wij hebben in ieder geval heel veel genoten en wie weet waar ons volgend avontuur naar toe gaat.

Liefs,